Począwszy od pierwszej połowy XIX wieku Państwo Środka staje się areną niezwykłych przemian. Czas ten, w literaturze określany mianem „stulecia upokorzeń”, był z jednej strony okresem traumatycznym, z drugiej zaś stwarzał możliwość odkrycia nieznanej dotąd prawdy o świecie; zrozumienia i dostosowania się do logiki, która już wkrótce całkowicie zdominuje sposób jego funkcjonowania.
Rewolucja z 8 marca 1963 roku dała w Syrii początek rządom partii al-Baas, które trwają do dnia dzisiejszego. Al-Baas ze względu na swój panarabski charakter nie istnieje jedynie w tym kraju, choć nie posiada równocześnie ogólnoarabskiego zwierzchnictwa. Jej odłamy występują lub występowały w Iraku, Libanie oraz Jordanii. W poniższym tekście w całości skupimy się jednak na syryjskiej gałęzi ruchu, gdzie ta partia się narodziła.
Problematyka fundamentalistycznej prawicy protestanckiej w Stanach Zjednoczonych nie należy do spraw szeroko opisywanych nad Wisłą, mimo że jej oddziaływanie na politykę amerykańską potrafi być znaczące. Udowodniła to chociażby prezydentura G. Busha, ulubieńca fundamentalistów protestanckich i to nie tylko w Stanach Zjednoczonych. Bezkompromisowe poparcie Busha dla polityki Izraela, obrona tradycyjnych wartości czy stosunek do kary śmierci sprawiły, iż były prezydent nawet dziś cieszy się sporą sympatią religijnej prawicy protestanckiej.